شماره تماس 071-

مقرراتی که طبیعت گردان راجع به پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده باید بدانند

در سال های اخیر با رشد دفاتر خدمات مسافرتی و تبلیغات گسترده در مورد تورهای گردشگری در پارک ها و مناطق حفاظت شده طبیعی علاقه مندان زیادی به این قلمرو ایرانگردی اضافه شده اند؛ امری که در کنار فواید بسیار زیادی که هم برای گردشگران و هم شناخت و حمایت بیشتر از منابع طبیعی ملی دارد، می تواند باعث ورود خسارات جبران ناپذیر نیز به این مناطق بشود.
این نوشتار با بررسی قوانین حمایت و حفاظت محیط زیست در تلاش است تا به رهیافتی در حفاظت از این مناطق و توسعه گردشگری در این مکان ها دست یابد.
مواد قانونی حفاظت از پارک های ملی و مناطق حفاظت شده به موجب قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مصوب ١٣۵٣ که در سال ١٣٧١ اصلاحاتی در آن انجام شده است، حفاظت و بهبود و بهسازی محیط زیست و پیشگیری و ممانعت از هر نوع آلودگی و هر اقدام مخربی که موجب برهم خوردن تعادل و تناسب محیط زیست می شود، همچنین کلیه امور مربوط به جانوران وحشی و آبزیان آب های داخلی از وظایف سازمان حفاظت محیط زیست است. سازمان حفاظت محیط زیست، شخصیت حقوقی و مستقل مالی است و زیر نظر شورای عالی حفاظت محیط زیست انجام وظیفه می کند.


توسعه گردشگری|پارک ملی

طبق ماده هفتم آیین نامه قانون فوق، تیراندازی و شکار در پارک های ملی ممنوع است. در موارد استثنایی که مقتضیات حفظ نسل جانوران وحشی ایجاب کند، سازمان می تواند توسط ماموران خود بر حسب مورد اقدامات لازم را معمول دارد. از منظر قانون، «پارک های ملی» به محدوده ای از منابع طبیعی کشور اعم از جنگل و مرتع و بیشه های طبیعی و اراضی جنگلی و دشت و آب و کوهستان اطلاق می شود که نمایانگر نمونه های برجسته ای از مظاهر طبیعی ایران باشد و به منظور حفظ همیشگی وضع زندگی طبیعی آن و همچنین ایجاد محیط مناسب برای تکثیر و پرورش جانوران وحشی و رشد رستنی ها در شرایط کاملا طبیعی تحت حفاظت قرار می گیرد.
نکته قابل توجه برای گردشگران در این مناطق این است که قطع اشجار و بوته کنی و خارزنی و زغال گیری و به طور کلی هر عملی که موجب از بین رفتن رستنی ها شود در پناهگاه های حیات وحش و مناطق حفاظت شده که اراضی آن متعلق به دولت باشد، بدون اجازه ممنوع است.
«منطقه حفاظت شده» به محدوده ای از منابع طبیعی کشور اعم از جنگل و مرتع و دشت و آب و کوهستان اطلاق می شود که از لحاظ ضرورت حفظ و تکثیر نسل جانوران وحشی یا حفظ رستنی ها و وضع طبیعی آن دارای اهمیت خاصی بوده و تحت حفاظت قرار می گیرد.
شورای عالی محیط زیست حدود جغرافیایی پارک های ملی و مناطق حفاظت شده را به طور دقیق و مشخص تعیین می کند. در بسیاری از موارد هرگونه حضور در این مناطق نیاز به اجازه و اخذ مجوز سازمان حفاظت محیط زیست منطقه دارد؛ حتی حضور به منظور کوهنوردی در مناطقی که کوه های مرتفع نیز وجود دارند بدون اجازه سازمان حفاظت محیط زیست غیرقانونی است.
برای نمونه در محدوده کوه کلاه قاضی در جنوب اصفهان یا قسمت هایی از رشته کوه کرکس در نزدیکی نطنز مجوز سازمان محیط زیست برای کوهپیمایان ضروری است؛ چراکه این مناطق از جمله مناطق حفاظت شده کشور هستند.
راهپیمایی و گردشگری در این مناطق نیاز به همکاری مستمر با نگهبانان و محیط بانان حاضر در منطقه دارد؛ محیط بانانی که قانون از آنها با عنوان گارد محیط زیست نام می برد. گارد محیط زیست متحدالشکل است و این افراد به سلاح مناسبی که نوع آن با موافقت وزارت دفاع تعیین می شود، مجهز شده اند.

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: نظرات در وب سایت منعکس کننده دیدگاه نویسندگان آنها است، و نه لزوما دیدگاه های پورتال وب سایت کتابفروشی. درخواست شده است که از توهین ها، سوگند و بیان عرفانی خودداری شود. ما حق حذف هر گونه نظر بدون توضیحات اطلاع رسانی.

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی علامتگذاری شده اند با *